ساختار آب، تئوری شبیه ترمودینامیك در چندین سال قبل منتشر شده است كه اثر نیروهای آبگریز در غشاءهای آبدار متقارن (اریكسون ، لجانگرین ، كلیسون ، چِم ، سوك  و سال 1989) حلقه‌های نا متقارن بین سطوح میكای ساده و آبگریز كلی بوده است. ناشی شدن فشار بر هم كنشی مبنا در ثبت داده‌های آزمایش بوسیلة كلسیون  و دیگران (سال 1987) توافق خوبی داشته است. از این جهت، حمایت زیاد برای مطالعه اصلی نیروی آبگریز به پیوند هیدروژنی وابسته به فرآیندهای شكل گیری خوشه در آب در تماس با سطح جامد آبگریز است.

کلیدواژه: نیروی سطح هیدروفوبیک، پوشش های مایع غیرمتقارن، شکل گیری خوشه در آب، سطح میکا هیدروفوبیک

1.مقدمه :

علاوه بر نیروهای بر همكنش رایج DLVO كه بین غشاءهای نازك عمل می‌كنند (نیروی‌های جاذبه واندروالسی و دافعة استاتیك) حضور جاذبة مولكولی غیر قطبی بامقادیر طولانی به خوبی مستند است. كه برا ی پوسته‌های نازك آبدار پیچیده شده بین سطوح هموار و نیروهای همگن پوستة مولكول غیر قطبی بالا می‌رود. چندین سال پیش نوشته‌های بسیاری دربارة این موضوع به طور كلی توسط كریسن‌سون  و كلا‌اِسون  به بررسی پرداختند. به طور منطقی جاذبة مولكولی غیر قطبی یك تنوع از مكانیزم‌هایی را پیشنهاد كرد و برخی از آنها به بررسی دقیق جزئیات مهّم پرداخته است. برای یك بحث مهّم از این موضوع ما یك فصل از كتابی كه اخیراً توسط اریكسون  و یون  نوشته شده است مرجعه می‌كنیم.

تا كنون، توافقی كلی دربارة جاذبة مولكولی غیر قطبی به دست نیامده است. گویا درست‌ترین هدف تئوری كه تحریف شده است، توسط اِریكسون ارئه شده است. در سال 1989 و بر اساس مفهومی از یك ساختار افزودة شكل دهی شده برای آب در مجاورت یك سطح جامد غیر قطبی. به طور مفهومی، این هدف به قضایای اصلی از بلیك  و كیچنر  وایزرال‌ویل  و پاشلی  بر می‌گردد. در یك روش مشابه، دِرجاگوین  و چاریو  به جاذبة غیر قطبی به مفاهیم (مؤلفة ساختاری فشار منفصل) اشاره می‌كند.